به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، «عبدالحمید سلوم» نویسنده و دیپلمات سوری طی یادداشتی در روزنامه فرامنطقه‌ای «رای الیوم» با عنوان «از دولت‌های خلیج [فارسِ] بازگشته به دمشق چه انتظاری هست؟»، تاکید کرد، تجدید روابط سوریه با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس باید منوط به عملی شدن شروط لازم آن صورت گیرد.
در مقدمه این یادداشت آمده است: بخوبی معلوم است که مردم سوریه عرب و عرب‌گرا هستند همان گونه که همه مردم جهان عرب، این گونه هستند؛ اما عرب دوست بودن یک چیز است و حکام عربی که از همه اشکال کشتار و تروریسم در سوریه حمایت کردند، آنها چیز دیگری هستند.
نویسنده در ادامه نوشت: مردم امارات مردمی عرب و عرب دوست هستند و شیوخ امارات هم فرزندان مرحوم شیخ الزاید هستند و آنها را به واسطه مسئولیتی که چهار سال در سفارت کشورم در امارات داشتم، می شناسم؛ آنها عرب دوست و البته بسیار هم متواضع هستند، اما مشکلشان این است که قدرت تصمیم گیری مستقل ندارند و تمام و کمال دستور العمل های آمریکا را اجرا می‌کنند و در محاسبات سیاسی خود حس عرب‌گرایی را کاملا فراموش می‌کنند.
وی با اظهار تعجب از نفرتی که بین عرب‌ها از ایران پدید آمده است، افزود: این در حالی است که در زمانی که در سفارت سوریه در ابوظبی مشغول بودم این کلام بین دیپلمات‌ها رایج بود که طراحی نقشه‌های منطقه در مسقط انجام می‌شود و ابوظبی آن را اجرا می‌کند.
رای الیوم نوشت: هفت سال است که این عرب‌ها از همه تروریست‌های کره خاکی که با هماهنگی اردوغان، رئیس جمهور ترکیه و واشنگتن به سوریه آمدند حمایت می‌کنند، از گروه‌های داعش و القاعده تا جبهه النصره و همه آنها را با ابزارهای کشتار و نابودی مجهز کردند، آن زمان سعود الفیصل، وزیر خارجه مرحوم عربستان می گفت: دخالت ترکیه در امور عربی دخالتی مثبت است اما دخالت ایران خرابکارانه است.
این روزنامه افزود: روزها گذشت و اخوان المسلمین در مصر موفق شد محمد مرسی را به قدرت برساند، عربستان و امارات از گسترش نفوذ اخوان المسلمین به کشورشان هراسان شدند از همین رو از ژنرال عبدالفتاح السیسی در برابر مرسی حمایت کردند و با به راه انداختن تظاهرات‌های مردمی علیه حکومت اخوان، مرسی را از قدرت برکنار کرد که این اتفاق به مثابه انقلاب علیه مرسی شمرده شد.
رای الیوم ادامه داد: از این جا اردوغان با عربستان و امارات اختلاف پیدا کردند و اردوغان دید آنچه در مصر اتفاق افتاد کودتایی ساماندهی شده از سوی این دو کشور علیه متحد اخوانی اوست.
نویسنده آورده است: پس از تحریم مصر، عربستان، امارات و بحرین علیه قطر، کشوری که به دلیل گرایش‌های اخوانی، همپیمان ترکیه است، اختلافات بین آنکارا و ریاض عمیق تر شد؛ این اختلافات به خصومت مبدل شد، بخصوص از زمانی که جمال خاشقچی روزنامه نگار منتقد سعودی در کنسولگری کشورش در استانبول کشته شد.
وی افزود: بدین ترتیب روزها گذشت و دخالت ترکیه در امور کشورهای عربی که سعود الفیصل آن را مثبت ارزیابی می کرد امروز به دشمنی و توطئه مبدل شد(که البته از اساس همین گونه بود) و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس امروز خواهان ازسرگیری روابط با سوریه شدند تا در برابر زیاده خواهی‌های اردوغان در سوریه بایستند، سبحان الله چقدر سیاست مملو از دو رویی است؛ چرا با خون مردم سوریه بازی کردید؟ هفت سال موشک‌های تروریست‌های حامی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و اردوغان بر شهرها و روستاهای سوریه فرود آمد.
نویسنده آورده است: ما در اوج جنگ در پایتخت (دمشق) بودیم، برخی روزها از شدت بمباران‌های کور تروریست‌ها به هر سو از خانه هایمان بیرون نمی‌آمدیم چون هر لحظه احتمال اصابت خمپاره ای به مردم یا خانه‌ها یا دانشگاه‌ها یا مدارس یا وسایل حمله و نقل در سطح شهر وجود داشت؛ یادم هست روایت می‌کردند، یکی از شهروندان سوری ساکن مناطق شرق دمشق که به محل بمباران‌های تروریست ها نزدیک بود روزی فرزندانش را از بیم حملات تروریست ها به مدرسه نفرستاد اما دست قضا همان روز خمپاره ای به منزلش اصابت کرد و فرزندانش را جلوی چشمش پر پر کرد، پول این موشک و خمپاره‌ها را آمریکا و دول خلیج (فارس) به تروریست‌ها داده بودند.
سلوم افزود: هزاران نفری که توسط تروریست‌ها ربوده شدند، زنان و کودکانی که بر اثر انفجار بمب تروریست‌ها قربانی شدند، دویست هزار جوانی که در مقابله با تروریسم شهید شدند صدها هزار یتیمی که سرپرست خود را از دست دادند با سلاحی که بهای آن را شیخ نشین‌ها دادند کشته شدند.
نویسنده گفت: دولت سوریه چاره ای جز دفاع از سرزمین و مردم خود نداشت و بدین ترتیب آتش جنگ شعله ور شد، جنگی خانمان‌سوز که به هیچ چیز رحم نکرد و بیش از نیمی از سوریه را نابود کرد و این کشور را چند دهه به عقب بازگرداند و امروز به چهارصد میلیارد دلار برای بازسازی نیاز دارد و علت به راه افتادن جنگ در سوریه این بود که شیخ نشین‌ها اعتقاد داشتند شاید رژیم اسد را ساقط کنند و به دنبال آن ایران در سوریه شکست بخورد.
رای الیوم آورده است: امروز همه چشم‌ها به امارات یا دیگر شیخ نشین ها دوخته شده است تا به دمشق بیایند و پرچم‌هایشان را در آسمان آن به اهتزار درآورند.
«انور قرقاش، وزیر مشاور امارات در امور خارجه در واکنش به بازگشایی سفارت کشورش در دمشق در صفحه توییتر خود با سبک شمردن عقلانیت بشر نوشت: تصمیم دولت امارات برای از سرگیری فعالیت‌های سیاسی و دیپلماسی در دمشق بعد از بررسی‌های عمیق و رسیدن به این نتیجه که مرحله آتی نیازمند حضور و ارتباط کشورهای عربی با پرونده سوریه است و همچنین با توجه به عنایت ویژه به سوریه، ملت آن، حاکمیت و یکپارچگی آن انجام شد».
وی در ادامه مدعی شد: با توجه به نفوذ منطقه‌ای ایران و ترکیه ، ایفای نقش کشورهای عربی در سوریه ضروری‌تر شد و کشور امارات امروز با حضور در دمشق به دنبال عملی کردن این نقش‌آفرینی است تا کشورهای عربی در پایان دادن به پرونده جنگ و ایجاد صلح و ثبات برای ملت سوریه مشارکت داشته باشند.
نویسنده بیانیه این مقام امارات را خنده دار خواند و افزود: پس از هفت سال نابودی و ایجاد اختلاف میان مردم سوریه، امروز مثلا آنها سر عقل آمده اند و سوریه و مردم آن و حاکمیت و تمامیت ارضی این کشور برایشان اهمیت دارد و حتی آن را به عنوان یک کشور برادر توصیف می کند !!
وی ادامه داد: پس از هفت سال از کشتار، نابودی و بستن سفارتخانه هایشان در دمشق و قطع همه اشکال روابط امروز یادشان آمده که ما برادرشان هستیم و کارشان اشتباه بوده و این کار موجب شده ایران و ترکیه در سوریه نفوذ پیدا کنند.
سلوم تصریح کرد: آنها وقتی می‌گویند سفارتخانه هایشان را به دلیل اوضاع امنیتی بستند خودشان را هم نقض می‌کنند و سوری‌ها را نادان فرض کرده‌اند، دلیل این نفاق و دو رویی آنها چیست و به چه چیز اتکا دارند؟ .
نویسنده افزود: اگر دول خلیج (فارس) سفارتخانه‌هایشان در دمشق را به دلیل اوضاع امنیتی بستند پس چرا دستور بستن سفارتخانه های سوریه در کشورهایشان را دادند و روسای هیات‌های دیپلماتیک را اخراج کردند و به وجود کنسولگری‌های مسئول رسیدگی به امور سوری‌ها در کشورشان اکتفا کردند، حتی در عربستان هم اجازه وجود یک کنسولگری را نه در سفارت سوریه در ریاض و نه در کنسولگری در شهر جده ندادند و سوری‌ها برای انجام کارهای کنسولگری خود مجبور بودند از عربستان به بحرین بروند.
وی تاکید کرد: ایران به درخواست رسمی سوریه در این کشور حضور دارد، آیا دولت امارات می‌خواهد دمشق روی این خواسته خود پا گذاشته و از ایران بخواهد سوریه را ترک کند؟؛ ما معتقدیم این اتفاق در آینده قابل پیش بینی یا غیر قابل پیش بینی رخ نخواهد داد لذا ایران در سوریه باقی می ماند
نویسنده تصریح کرد: اگر هدف امارات محدود کردن نقش ایران در سوریه باشد در رویا به سر می‌برد و بهتر است سر جایش نشسته و به دنبال باز کردن سفارتخانه اش در سوریه هم نباشد، ملت سوریه هم از اینکه ببینند پرچم امارات یا هر کشور عربی دیگر حاشیه خلیج (فارس) که سوریه را در طول هفت سال اخیر تحریم کرده و از تجاوز علیه آن حمایت مالی کردند هم اینک در دمشق به اهتزاز درآمده است، تحریک می‌شوند.
وی افزود: درست است که ما در سوریه مشکلات بسیار و غم انگیزی داریم همان گونه که در بسیاری از کشورهای عربی این گونه است و سوریه نیاز به اصلاح سیاسی بزرگ و بازسازی نهادهای دولتی دارد به گونه ای که با مشارکت مردمی گسترده و واقعی و برگزاری انتخابات آزاد دولت جدید تشکیل شود و همه مفسدان مجازات شوند و فساد در این کشور ریشه کن شود و شکاف بین فقرا و ثروتمندان کم شود و هیچ کسی در هر موقعیتی که باشد فراتر از قانون نباشد و ما از دولت سوریه می‌خواهیم در آینده برای رسیدن به این دستاوردها اقدام کند؛ اما شما عرب ها چه در کشورهایتان دارید؟
نویسنده خطاب به شیخ نشین‌ها گفت: درست است که مردم شما از ثروت نفتی که خداوند به آنها عطا کرده در رفاه نسبی به سر می برند و کشورهایتان سازمان یافته و خدمات آن بسیار عالی است و پیشرفت های قابل توجهی داشته اید و مردم در سطح اجتماعی و معیشتی و خدمات رسانی چیزی کم ندارند؛ اما به اصلاحات سیاسی نیاز ندارید انتخابات آزاد در کشورهای شما کجاست؟ پارلمان های منتخب کجاست؟ سازمان ها اتحادیه ها و نهادهای جامعه مدنی چه جایی دارد؟ احزاب سیاسی کجایند؟ صندوق های رای کجاست؟ انتقال قدرت کجاست؟ و هزاران کجای دیگر که می‌تواند مطرح شود.
سلوم افزود: شما به سوریه بازگشتید در عین حال که به اسرائیل هم نزدیک شده اید و ائتلاف‌های محرمانه با این اشغالگران برقرار کرده اید، از هیات‌ها و مقامات اسرائیلی در کشورتان استقبال می‌کنید و بازگشتتان به سوریه تنها برای سرپوش گذاشتن بر این‌هاست، ملت سوریه هرگز در برابر عادی سازی شما با اسرائیل و هدر دادن خون فلسطینیان و مساله فلسطین ساکت نخواهد نشست فلسطین در خون و رگ‌های همه سوری‌ها بوده و خواهد ماند حتی اگر حکومت‌هایشان عوض شود .
نویسنده خطاب به عرب‌ها تصریح کرد: شما خودتان را لو دادید بنابراین اگر می‌خواهید گناهتان بخشوده شود باید سوریه را از نو بسازید و در ازای آن چیزی جز گذشتن از گناهتان از سوریه نخواهید.
سلوم گفت: از سوی دیگر اگر امارات به دنبال محدود کردن نقش ترکیه است ترکیه با قدرت سلاح خود در سوریه نقش آفرینی می کند نه به اراده سوریه؛ آیا امارات و دیگر دول خلیج (فارس) می‌توانند به شکل نظامی با نقش ترکیه برخورد کنند؟ ما امیدواریم این گونه باشد... آیا امارات می‌تواند در برابر ترامپ بایستد، کسی که با اردوغان در آستانه تصمیمش برای خروج از سوریه تلفنی گفت‌وگو کرد و گفت: سوریه برای تو باشد ما از آن بیرون می رویم؛ چرا آن زمان امارات بیانیه ای در مخالفت با این اظهارات ترامپ صادر نکرد؟.
به عقیده نویسنده، اما سخن از تحکیم وحدت کشورهای عربی، شوخی است چون نفوذ بیگانگان و سرسپردگی کشورهای عربی به آنها و تضاد در منافع و اهداف و گرایش ها و سیاست‌های عرب ها اجازه چیزی به نام وحدت عربی را نمی‌دهد، شاید نمایندگان کشورهای عربی در کنفرانس سران یا شورای اتحادیه عرب دور یک میز جمع شوند اما هر کدام در جای دیگری طرز تفکر، منافع و روابط خود را دارند.
نویسنده درادامه در مقام یک شهروند سوری پرسید: چگونه دولت‌های خلیج (فارس) احساس رودربایستی نمی‌کنند در حالی که می‌دانند مسئولیت بزرگ ریخته شدن خون هزاران بی‌گناه و نابودی سوریه بر گردن آنهاست؟ چگونه آنها خود را در مضیقه نمی‌بینند درحالی که با صدور بیانیه‌ها از تجاوز سه‌گانه به سوریه حمایت کردند. غیرت و برادری آنها در آن زمان کجا رفته بود؟
وی افزود: تعجب می‌کنم چگونه رهبری سوریه به آنها به همین راحتی و بدون هیچ شرطی اجازه بازگشت به دمشق داده است؛ گویی قتل و کشتارهای آنها را که در نتیجه حمایتشان از همه گروه های تروریستی در سوریه صورت گرفت به فراموشی سپرده‌اند؟
نویسنده ادامه داد: جای تعجب است چگونه وزیر خارجه سوریه خواهان افزایش سطح روابط کشورش با اردن و بازگشت سفیر اردن به دمشق است در حالی که اصول دیپلماتیک در چنین شرایطی حکم می کند که سوریه کم تامل و حتی تا چندین سال داشته باشد قبل از اینکه اجازه برقراری روابط در سطح بازگشت سفرا را بدهد، بخصوص که ما شاهد همه گونه توهین و اتهامی از سوی شاه اردن خطاب به سوریه بوده ایم.
نویسنده تصریح کرد: ما از رهبری سوریه انتظار داریم به احترام خانواده های شهدا قبل از اینکه به هر کشوری حاشیه خلیج (فارس) اجازه گشودن سفارتخانه اش در دمشق را بدهد بر دو موضوع تاکید داشته باشد؛ نخست، عذر خواهی رسمی عرب ها از ملت سوریه و خانواده‌های قربانیان جنگ و دوم، پرداخت چند میلیارد خسارت به خانواده های قربانیان و همه آسیب دیدگان از تجاوز کشورهای حاشیه خلیج فارس به سوریه به گونه ای که به طور میانگین و حداقلی به هر خانواده شهیدی یکصد هزار دلار آمریکا پرداخت شود این مساله جدا از مساله بازسازی سوریه است.
رای الیوم در پایان آورده است: اما اینکه به این باشکوهی به استقبال آنها برویم بعد از این همه بلایی که به سر ما آوردند درحالی که هیچ شرطی هم برایشان نگذاریم این توهین به خون شهدا و احساسات خانواده‌هایشان است مردم سوریه بازگشتن یا بازنگشتن شیخ نشین‌ها به سوریه برایشان علی السویه است اما شیخ نشین‌ها باید بدانند که باید دیه شهدای سوریه رابدهند بااینکه پرداخت میلیون‌ها دلار هم به خانواده هر شهید سوز جگر آنها را پایان نمی‌دهد اما شاید از شدت آن بکاهد.
منبع: فارس
انتهای پیام/
نظر شما